Flamboyante woorden

Hoe de woorden van mijn kinderen passen bij de kleine mensen die ze zijn

Zoon #1 (5 jaar) is een echte introvert, een denker, zo eentje met een hele binnenwereld, waar je soms met moeite glimpjes van opvangt (en daar dan heel gelukkig van wordt). De woorden waar hij (denk ik) een warm gevoel van krijgt: ontspannen, chillen & rustig.

Zoon #2 (3 jaar) is extraverter. Hij houdt van feestjes, van bij mensen op bezoek gaan en van drukte. Op de fiets praat hij aan een stuk door. Hij kijkt ook meer naar hoe mensen eruitzien, hij vindt het leuk om mijn kleding uit te zoeken (met als hoogtepunt: de oorbellen). Maar ook in zijn woorden is hij extraverter: als hij uit bad komt, roept hij stralend: ‘Mama! Kijk mij nou, ik ben bééldschoon!’

Laatst stonden ze allebei ergens om te lachen. Zoon #1 vond het heel grappig, ik zag het aan zijn gezicht, maar zoon #2 stond erbij te gieren. ‘Echt heel grappig,’ hoorde ik zoon #1 vertellen. ‘HI-LA-RISCH!!!’ gilde zoon #2.